Faza dnia
Noc, oprócz obligatoryjnej dawki nie do końca oczekiwanych wrażeń, dała przerażonej grupce współlokatorów z przypadku całą masę nowych domysłów i materiał do rozmyślań. Przede wszystkim ukształtowała się się grupka ludzi, którzy starają się podejść do sytuacji możliwie jak najbardziej racjonalnie. Na nieformalnych przywódców powoli wyrastają Stivi i Manga Ryu, i choć wśród paru osób budzą oni nieufność, to póki co nikt nie odważył się poddać w wątpliwość ich czystych intencji. Obaj panowie jednak różnią się w najważniejszej kwestii - a mianowicie kto jest domniemanym autorem brutalnej zbrodni z poprzedniej nocy, która zresztą zostawiła trwały ślad w psychice wielu z lokatorów. Wielkimati kompletnie oszalał i znika nad ranem, błąkając się po lesie, a po powrocie tłumaczy wszystkim, że był odwiedzić dom. Knopers, w momencie gdy był oskarżony o zmasakrowanie współtowarzysza, tylko wzruszył ramionami i stwierdził, że to nie on, ale jeśli tak ma być, to ok. Gurgie natomiast spędził noc, demonstracyjnie obrażając się na resztę, co podkreślał, głośno tupiąc. Z kolei na przykład Drizztoable kompletnie stracił orientację kiedy jest, dzień, a kiedy noc. Reszta mieszkańców podzieliła się na grupę zwolenników Stiviego i Mangi Ryu, póki co jednak obeszło się bez większego konfliktu. Na razie... Jednak największą część stanowili ci niezdecydowani, włączając tu także całkiem pokaźną grupę ludzi, którzy byli zbyt spanikowani, by wypowiedzieć choćby zdanie. To właśnie ci, siedzący bez słowa pod ścianą, bezużyteczni i całkowicie niegroźni wydawali się być najlepszą zwierzyną dla polującego psychopaty. A może jest on właśnie wśród nich? Cichy, niezwracający na siebie uwagi, niepodejrzewany przez nikogo...
Myśli kołatały się po głowie supapleksa, który nie mógł zmrużyć oka przez tupanie Gurgiego, roznoszące się po całym domu. Postanowił oddalić od grupy na moment, by zaczerpnąć trochę powietrza. Uchylił jedno okno w pokoju na pierwszym piętrze i wyciągnął z paczki jednego z ostatnich papierosów. W pomieszczeniu panowała ciemność, rozświetlana tylko błyskawicami na niebie. Strugi deszczu uderzające o szybę i ściany zagłuszyły ciche kroki kogoś, kto wszedł do pokoju za supapleksem. Sylwetka skryła się w cieniu, czekając na odpowiedni moment, szykując kuchenny nóż. Ten w końcu nadszedł, kiedy supaplex wychylił się zdecydowanie przez okno, chcąc orzeźwić się kroplami deszczu. Napastnik podszedł bezgłośnie, chwycił za klamkę okna i z impetem upuścił ja na dół, unieruchamiając swoją ofiarę. Już miał podnieść swoją broń i szybko pozbawić swoją ofiarę życia, kiedy supapleksowi udało się jakimś cudem kopnąć go w dłoń, tak, by ten upuścił nóż. Unieruchomiony w oknie, próbował dojrzeć twarz swojego niedoszłego oprawcy, ten miał ją jednak zakrytą, poza tym ciemność panująca w pokoju skutecznie to uniemożliwiała. Ktoś na dole usłyszał, że coś dzieje się na piętrze i niedługo potem dało się usłyszeć stłumiony odgłos grupki ludzi wspinającej się w pośpiechu po starych drewnianych schodach. Napastnik dał za wygraną i szybko wyniósł się z pokoju, znikając w mroku domu. Przerażeni lokatorzy zastali supapleksa przytrzaśniętego oknem, z nożem leżącym w pobliżu.
Ten widok sprokurował cała falę nowych domysłów. Kto atakował kogo? Czy supaplex właśnie prawie uniknął śmierci z rąk mordercy? A może tylko starał się w ten sposób oddalić zarzuty od siebie? Może ktoś odkrył jego tożsamość i starał się wyeliminować? Zbliżające się godziny na pewno sprowokują jakieś gwałtowne działania...
Noc, oprócz obligatoryjnej dawki nie do końca oczekiwanych wrażeń, dała przerażonej grupce współlokatorów z przypadku całą masę nowych domysłów i materiał do rozmyślań. Przede wszystkim ukształtowała się się grupka ludzi, którzy starają się podejść do sytuacji możliwie jak najbardziej racjonalnie. Na nieformalnych przywódców powoli wyrastają Stivi i Manga Ryu, i choć wśród paru osób budzą oni nieufność, to póki co nikt nie odważył się poddać w wątpliwość ich czystych intencji. Obaj panowie jednak różnią się w najważniejszej kwestii - a mianowicie kto jest domniemanym autorem brutalnej zbrodni z poprzedniej nocy, która zresztą zostawiła trwały ślad w psychice wielu z lokatorów. Wielkimati kompletnie oszalał i znika nad ranem, błąkając się po lesie, a po powrocie tłumaczy wszystkim, że był odwiedzić dom. Knopers, w momencie gdy był oskarżony o zmasakrowanie współtowarzysza, tylko wzruszył ramionami i stwierdził, że to nie on, ale jeśli tak ma być, to ok. Gurgie natomiast spędził noc, demonstracyjnie obrażając się na resztę, co podkreślał, głośno tupiąc. Z kolei na przykład Drizztoable kompletnie stracił orientację kiedy jest, dzień, a kiedy noc. Reszta mieszkańców podzieliła się na grupę zwolenników Stiviego i Mangi Ryu, póki co jednak obeszło się bez większego konfliktu. Na razie... Jednak największą część stanowili ci niezdecydowani, włączając tu także całkiem pokaźną grupę ludzi, którzy byli zbyt spanikowani, by wypowiedzieć choćby zdanie. To właśnie ci, siedzący bez słowa pod ścianą, bezużyteczni i całkowicie niegroźni wydawali się być najlepszą zwierzyną dla polującego psychopaty. A może jest on właśnie wśród nich? Cichy, niezwracający na siebie uwagi, niepodejrzewany przez nikogo...
Myśli kołatały się po głowie supapleksa, który nie mógł zmrużyć oka przez tupanie Gurgiego, roznoszące się po całym domu. Postanowił oddalić od grupy na moment, by zaczerpnąć trochę powietrza. Uchylił jedno okno w pokoju na pierwszym piętrze i wyciągnął z paczki jednego z ostatnich papierosów. W pomieszczeniu panowała ciemność, rozświetlana tylko błyskawicami na niebie. Strugi deszczu uderzające o szybę i ściany zagłuszyły ciche kroki kogoś, kto wszedł do pokoju za supapleksem. Sylwetka skryła się w cieniu, czekając na odpowiedni moment, szykując kuchenny nóż. Ten w końcu nadszedł, kiedy supaplex wychylił się zdecydowanie przez okno, chcąc orzeźwić się kroplami deszczu. Napastnik podszedł bezgłośnie, chwycił za klamkę okna i z impetem upuścił ja na dół, unieruchamiając swoją ofiarę. Już miał podnieść swoją broń i szybko pozbawić swoją ofiarę życia, kiedy supapleksowi udało się jakimś cudem kopnąć go w dłoń, tak, by ten upuścił nóż. Unieruchomiony w oknie, próbował dojrzeć twarz swojego niedoszłego oprawcy, ten miał ją jednak zakrytą, poza tym ciemność panująca w pokoju skutecznie to uniemożliwiała. Ktoś na dole usłyszał, że coś dzieje się na piętrze i niedługo potem dało się usłyszeć stłumiony odgłos grupki ludzi wspinającej się w pośpiechu po starych drewnianych schodach. Napastnik dał za wygraną i szybko wyniósł się z pokoju, znikając w mroku domu. Przerażeni lokatorzy zastali supapleksa przytrzaśniętego oknem, z nożem leżącym w pobliżu.
Ten widok sprokurował cała falę nowych domysłów. Kto atakował kogo? Czy supaplex właśnie prawie uniknął śmierci z rąk mordercy? A może tylko starał się w ten sposób oddalić zarzuty od siebie? Może ktoś odkrył jego tożsamość i starał się wyeliminować? Zbliżające się godziny na pewno sprowokują jakieś gwałtowne działania...
Tej nocy nikt nie zginął
![[Obrazek: 2012-12-21_1230.png]](http://content.screencast.com/users/lstelmach89/folders/Jing/media/85956e77-7258-4e20-ae13-0e390546785a/2012-12-21_1230.png)